rozpuścić się

См. также в других словарях:

• rozpuścić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rozpuszczać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozpuszczać się – rozpuścić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o ciałach stałych: ulegać rozpuszczeniu, tworzyć jednolity roztwór : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieszaj, dopóki galaretka nie rozpuści się w wodzie. Złoto rozpuszcza się tylko w wodzie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozpuścić — dk VIa, rozpuścićpuszczę, rozpuścićcisz, rozpuścićpuść, rozpuścićcił, rozpuścićpuszczony rozpuszczać ndk I, rozpuścićam, rozpuścićasz, rozpuścićają, rozpuścićaj, rozpuścićał, rozpuścićany 1. «sporządzić roztwór (jednolitą fizycznie mieszaninę)… …   Słownik języka polskiego

• rozpuścić — pot. Rozpuścić język, gębę, jęzor, posp. mordę, ozór, pysk a) «zwymyślać kogoś nie przebierając w słowach»: (...) czego pan mordę rozpuszczasz przy moim sekretarzu, co? T. Dołęga Mostowicz, Kariera. b) «rozgadać się niepotrzebnie, powiedzieć zbyt …   Słownik frazeologiczny

• rozpłynąć się — dk Vb, rozpłynąć sięnę się, rozpłynąć sięniesz się, rozpłynąć siępłyń się, rozpłynąć sięnął się, rozpłynąć sięnęła się, rozpłynąć sięnęli się, rozpłynąć sięnąwszy się rozpływać się ndk I, rozpłynąć sięam się, rozpłynąć sięasz się, rozpłynąć… …   Słownik języka polskiego

• rozedrzeć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rozdzierać (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}otworzyć [rozewrzeć, rozedrzeć, rozpuścić] gębę [i syn.] {{/stl 7}}{{stl 8}}{na kogoś}{{/stl 8}}{{stl 7}}; rozewrzeć [rozpuścić i in.] gębę [i syn.] {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• otworzyć [rozewrzeć, rozedrzeć, rozpuścić] gębę [i syn.] ( — otworzyć [rozewrzeć, rozedrzeć, rozpuścić] gębę [i syn.] ({{/stl 13}}{{stl 8}}{na kogoś}{{/stl 8}}) {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zacząć krzyczeć na kogoś w sposób ordynarny, wulgarny, awanturować się z kimś, używając wyzwisk i… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• roztopić — dk VIa, roztopićpię, roztopićpisz, roztopićtop, roztopićpił, roztopićpiony roztapiać ndk I, roztopićam, roztopićasz, roztopićają, roztopićaj, roztopićał, roztopićany «zamienić ciało stałe w płynne przez ogrzanie do odpowiedniej temperatury,… …   Słownik języka polskiego

• stopić — dk VIa, stopićpię, stopićpisz, stop, stopićpił, stopićpiony stapiać ndk I, stopićam, stopićasz, stopićają, stopićaj, stopićał, stopićany 1. «zamienić ciało stałe w płynne przez ogrzanie do temperatury topnienia; doprowadzić do stanu ciekłego,… …   Słownik języka polskiego

• rozwydrzyć — dk VIb, rozwydrzyćrzę, rozwydrzyćrzysz, rozwydrzyćrzyj, rozwydrzyćrzył, rozwydrzyćrzony rzad. rozwydrzać ndk I, rozwydrzyćam, rozwydrzyćasz, rozwydrzyćają, rozwydrzyćaj, rozwydrzyćał, rozwydrzyćany, pot. «spowodować, że ktoś się stał zuchwały;… …   Słownik języka polskiego

• rozbisurmanić — dk VIa, rozbisurmanićnię, rozbisurmanićnisz, rozbisurmanićań, rozbisurmanićnił, rozbisurmanićniony rozbisurmaniać ndk I, rozbisurmanićam, rozbisurmanićasz, rozbisurmanićają, rozbisurmanićaj, rozbisurmanićał, rozbisurmanićany, pot. «pozwolić komuś …   Słownik języka polskiego